Botschaft von Mahasambodhi Dharmasangha in Sindhuli vom 10. September 2012
10. September 2012 / Aktualisiert am 31. Oktober 2012 230
1. Dem wahren Dharma und dem Guru in dieser jetzigen Zeit folgend, alle an- und abwesenden verdienstvollen Seelen hier Maitri Mangalam (liebend friedvoll); verbleibend auf diesem großen Maitri Marga (liebenden Weg) von Wohlergehen/Fürsorge und Praanidhaan (Gebete/Leben schenkend) für die Welt; Atma (Seele), Körper und Rede unter dem Zeugnis des Guru befindlich, verkünde ich effektiv den Ewigen Dharma.
2. Ewiger Atem seiend um den Tattva (die Essenz) – welcher ohne Verfall, Tod oder Zerstörung ist – zu erfahren, muss man eine Lebenspraxis haben, die zielstrebig nur den Dharma aufnimmt.
3. Außerdem ist das Wort Dharma in sich selbst nicht genug.
4. Wie kann der Dharma in nur einem Wort definiert werden, wenn alle Lokas (Bereiche/Welten/Universen) sich in diesem Dharma Tattva (der Essenz) befinden!
5. Dharma ist keine zu verstehende Tatsache, sondern die zu realisierende Wahrheit.
6. Wenn man in der Lage ist, Freundlichkeit, Mitgefühl, Liebe und Freundschaft nicht nur unter Menschen zu errichten, sondern auch die beweglichen und unbeweglichen Lebewesen und die Vegetation in Eintracht zu bringen; fähig zu sein, den Nektar der Freundschaft zu trinken; fähig zu sein, den eigenen Lebensalltag in unvergleichlicher liebender Güte aufrecht zu halten, wird man nach diesem Leben (oder „im weiteren Leben“ – die Übersetzung ist hier noch nicht vollständig geklärt) als Resultat Mukti und Moksha (Freiheit und Erlösung) erlangen.
7. Mörderische Wesen, Wundertaten zur Schau stellen und Tantra-Mantra (Magie) im Namen des Dharma ausüben – das ist nur ein Weg vorübergehender selbstsüchtiger Erfüllung. Dharma ist nur das, was den Lebewesen den Pfad von Freiheit und Erlösung bietet ohne Diskriminierung entsprechend dem Karma (Ursachen und Verhältnissen/Bedingungen).
8. Seit alters her auf Erden werden die Menschen im Ozean der Illusion dahingetrieben. Ein bedeutungsvolles menschliches Leben [1] annehmend, wandert man wissend und unwissend weiter durch die Kalpas (Zeitalter) auf bedeutungslosen Inhalten und Pfaden.
9. Gesegnet sind die heiligen Seelen, die an dem Pfad der Wahrheit festhalten unter dem Schutz des Guru. Und auch der Guru selbst, verbleibend unter dem Gesetz des Dharma des Höchsten aller Gurus über Tausende vergangener Buddhas hinaus, ist gekommen.
10. In den kommenden Tagen werde ich Lehren vom Guru und dem Dharma aufzeigen. Ich tue das beständig so.
11. Um Karma zu löschen, das unter dem Einfluss von der Leidenschaft des Wünschens/Verlangens, was in zahllose Emotionen hineingeht, angehäuft wurde, muss man nach den Regeln des Dharma den Guru Marga aufnehmen, Ehrfurcht des Geistes in ungeteilter Form fühlen, niemals im Geringsten davon abgebracht sein.
12. Anhaftung opfern, Überwinden von „ich“ und „mein“, Gier und Ego; nur wenn man ein Leben mit einem unzerstörbaren Fühlen für alle Lebewesen lebt, wird das menschliche Leben erfolgreich sein.
13. Was ist schließlich die Zielsetzung wenn man zur Welt kommt? Was ist der Kern der Suche? Was sind die Pflichten und das Dharma für einen selbst einschließlich der ganzen Existenz? Was ist das Verhältnis zwischen dem Atma (Selbst/Seele), Anatma (Nicht-Selbst/Nicht-Seele) und Parmatma (der Großen Seele)?
14. Man muss das Kalachakra („Rad der Zeit“/Lebenszeit) für des Lebens innere Suche nach dem Grenzenlosen bis zuletzt verwenden, nicht nur für momentane sinnliche Bedürfnisbefriedigung und materielle Bindungen. Schließlich, durch Errichten eines Seins, einer Welt, eines Dharma und des Maitri-Fühlens (liebende Güte) ohne Diskriminierung, die Welt in den Klang des Dharma geschmückt habend, wird der Guru reisen, die zahllosen perplexen Wesen der Welt mit dem Nektar von Maitri vollständig zufriedenstellen, Marga Darshan (Führung) geben in der kommenden Zeit.
15. Der Guru ist wahrhaftig, weil der Guru im Dharma ist. Es ist nur so, dass das Verbreiten der Regeln des Dharma durch den Guru in der materiellen Welt missverstanden wurde, doch dies ist, was es ist, und es ist wahr.
16. Mögen alle Wesen liebend friedvoll sein.
______________________
Anmerkungen:
[1] Tatvarupi manushya cholaa (bedeutungsvolles menschliches Leben) – beachte bitte, dass cholaa „Bekleidung“ bedeutet und verwendet wurde, um auf den menschlichen Körper hinzuweisen. Manav chola bedeutet menschlicher Körper/Leib.
2. Ewiger Atem seiend um den Tattva (die Essenz) – welcher ohne Verfall, Tod oder Zerstörung ist – zu erfahren, muss man eine Lebenspraxis haben, die zielstrebig nur den Dharma aufnimmt.
3. Außerdem ist das Wort Dharma in sich selbst nicht genug.
4. Wie kann der Dharma in nur einem Wort definiert werden, wenn alle Lokas (Bereiche/Welten/Universen) sich in diesem Dharma Tattva (der Essenz) befinden!
5. Dharma ist keine zu verstehende Tatsache, sondern die zu realisierende Wahrheit.
6. Wenn man in der Lage ist, Freundlichkeit, Mitgefühl, Liebe und Freundschaft nicht nur unter Menschen zu errichten, sondern auch die beweglichen und unbeweglichen Lebewesen und die Vegetation in Eintracht zu bringen; fähig zu sein, den Nektar der Freundschaft zu trinken; fähig zu sein, den eigenen Lebensalltag in unvergleichlicher liebender Güte aufrecht zu halten, wird man nach diesem Leben (oder „im weiteren Leben“ – die Übersetzung ist hier noch nicht vollständig geklärt) als Resultat Mukti und Moksha (Freiheit und Erlösung) erlangen.
7. Mörderische Wesen, Wundertaten zur Schau stellen und Tantra-Mantra (Magie) im Namen des Dharma ausüben – das ist nur ein Weg vorübergehender selbstsüchtiger Erfüllung. Dharma ist nur das, was den Lebewesen den Pfad von Freiheit und Erlösung bietet ohne Diskriminierung entsprechend dem Karma (Ursachen und Verhältnissen/Bedingungen).
8. Seit alters her auf Erden werden die Menschen im Ozean der Illusion dahingetrieben. Ein bedeutungsvolles menschliches Leben [1] annehmend, wandert man wissend und unwissend weiter durch die Kalpas (Zeitalter) auf bedeutungslosen Inhalten und Pfaden.
9. Gesegnet sind die heiligen Seelen, die an dem Pfad der Wahrheit festhalten unter dem Schutz des Guru. Und auch der Guru selbst, verbleibend unter dem Gesetz des Dharma des Höchsten aller Gurus über Tausende vergangener Buddhas hinaus, ist gekommen.
10. In den kommenden Tagen werde ich Lehren vom Guru und dem Dharma aufzeigen. Ich tue das beständig so.
11. Um Karma zu löschen, das unter dem Einfluss von der Leidenschaft des Wünschens/Verlangens, was in zahllose Emotionen hineingeht, angehäuft wurde, muss man nach den Regeln des Dharma den Guru Marga aufnehmen, Ehrfurcht des Geistes in ungeteilter Form fühlen, niemals im Geringsten davon abgebracht sein.
12. Anhaftung opfern, Überwinden von „ich“ und „mein“, Gier und Ego; nur wenn man ein Leben mit einem unzerstörbaren Fühlen für alle Lebewesen lebt, wird das menschliche Leben erfolgreich sein.
13. Was ist schließlich die Zielsetzung wenn man zur Welt kommt? Was ist der Kern der Suche? Was sind die Pflichten und das Dharma für einen selbst einschließlich der ganzen Existenz? Was ist das Verhältnis zwischen dem Atma (Selbst/Seele), Anatma (Nicht-Selbst/Nicht-Seele) und Parmatma (der Großen Seele)?
14. Man muss das Kalachakra („Rad der Zeit“/Lebenszeit) für des Lebens innere Suche nach dem Grenzenlosen bis zuletzt verwenden, nicht nur für momentane sinnliche Bedürfnisbefriedigung und materielle Bindungen. Schließlich, durch Errichten eines Seins, einer Welt, eines Dharma und des Maitri-Fühlens (liebende Güte) ohne Diskriminierung, die Welt in den Klang des Dharma geschmückt habend, wird der Guru reisen, die zahllosen perplexen Wesen der Welt mit dem Nektar von Maitri vollständig zufriedenstellen, Marga Darshan (Führung) geben in der kommenden Zeit.
15. Der Guru ist wahrhaftig, weil der Guru im Dharma ist. Es ist nur so, dass das Verbreiten der Regeln des Dharma durch den Guru in der materiellen Welt missverstanden wurde, doch dies ist, was es ist, und es ist wahr.
16. Mögen alle Wesen liebend friedvoll sein.
______________________
Anmerkungen:
[1] Tatvarupi manushya cholaa (bedeutungsvolles menschliches Leben) – beachte bitte, dass cholaa „Bekleidung“ bedeutet und verwendet wurde, um auf den menschlichen Körper hinzuweisen. Manav chola bedeutet menschlicher Körper/Leib.
धर्म संध
बोधि श्रवण धर्म संघाय
नमो मैत्री सर्व धर्म संघाय
सत्य धर्म र गुरुको अनुशरण गर्दै वर्तमान यो समयमा यहाँ उपस्थित–अनुपस्थित समस्त आत्माहरुलाई मैत्री मंगल गर्दै, लोक कल्यण एवं प्राणीधानको यस महा मैत्री मार्गमा आत्मा, शरीर, वचन र गुरुको साक्षी भई शास्वत धर्मको उद्धोष गरि रहेको छु । शास्वत सास भएको अजर, अमर, अविनाशि तत्वलाई बोध गर्नको निमित्त चित्तमा मात्र एकसुर धर्मलाई लिएर जीवन चर्या गर्नु पर्दछ । धर्म शब्द पूर्णतया आफैमा पर्याप्त छैन, कसरि धर्म मात्र एउटा शब्दमा अटाउन सक्छ ? जुन धर्म तत्वमा समस्त लोकहरु अडेको छ । धर्म कुनै बुझ्ने तत्व नभएर बोध गर्ने सत्य हो । मनुष्यहरु विचमा मात्र नभई, चराचर जगत प्राणी एवम् वनस्पति सम्म समागममा रहि दया, करुणा, प्रेम र मैत्री भाव गर्न सके, मैत्री भावको रस सेवन गर्न सके, अपूर्व मैत्री भावमा जिवन चर्या गर्न सकिन्छ । फलस्वरुप जीवन उपरान्त मुक्ति र मोक्ष प्राप्ती हुँनेछ । धर्मको नममा प्राणी हत्या, ऋद्धि–चमत्कारि देखाउनु, तन्त्र–मन्त्र गर्नु मात्र क्षणिक स्वार्थ पूर्तिको बाटो हो । धर्म मात्र त्यो हो, जसले प्राणीलाई भेदभाव रहित कर्म अनुरुप मुक्ति र मोक्षको मार्ग प्रदान गर्छ । परापूर्व कालदेखि लोकमा मनुष्यहरु भव सागरमा रूमलिएर तत्वहिन वस्तु र मार्गमा तत्वरुपी मनुष्य चोला लिएर पनि कल्पौंदेखि जान–अन्जानमा भौतारी रहेका छन् । किनकी पुण्यवान आत्माहरु जो कि शरणमा रहि सत्य मार्गको अनुसरण गरिरहेका छन् । एवम् गुरु स्वयम् पनि पूर्ववत हजारौ बुद्धहरु भन्दा उच्च गुरुहरुको धर्म शासनमा रहि आएको छ । भावि दिनहरुमा गुरु र धर्मको दर्शन गराउदै जाने नै छु र सदा गराई रहेको छु । असंख्य भाव सागरमा रुमलिएर तृष्णा वस संञ्चित गरेको कर्महरुको निवारण गर्नको निमित्त धर्मको शासनमा रहि, सुद्ध चित्तको भावना गर्दै, अखण्ड रुपले किञ्चित पनि विमुख नभई गुरुमार्गमा लागी पर्नु पर्दछ । म र मेरो भन्ने लोभ र अहंकार निभाउने ममतालाई त्यागेर सर्वप्रणी लोकको निमित्त अनाश्रव भावना गर्दै जिवन यापन गरेमा मात्र मुनुष्य जिवन सफल हुनेछ । अन्ततः लोकमा आउनुको उद्वेश्य के हो ? खोज कुन तत्वको हो ? सम्पूर्ण अस्तित्व लगायत अफु स्वयम् प्रतिको दायित्व र धर्म के हो ? आत्मा परमात्मा विचको सेतुहरु के हुन ? यस्ता असिम र सुख क्षणको अन्तर खोजमा जिवनको कालचक्र व्यतित गर्नु पर्दछ, ना कि क्षणिक विलासीता र भौतिक वन्धनहरु मात्र, अन्ततः भेदभाव रहित एक प्राणी, एक जगत, एक भाव, धर्म, एवम् मैत्री भाव स्थापित गर्दै, लोकलाई धर्म ध्वनिमा अल्पित गर्न र विश्वभरिका असंख्य व्याकुल मानवहरुलाई मैत्री रसले तृप्त गराउदै मार्ग दर्शन गराउन आउने समयमा गुरु भ्रमण हुने नै छ । गुरु सत्य छ, किनकि गुरु धर्ममा छ । मात्र गल्ती एउटै भौतिक संसारमा गुरुबाट धर्मको शासन विस्तार भएको छ । जे छ, सत्य छ ।
सर्व मैत्री मंगलम् अस्तु, तथस्तु ।।
बोधि श्रवण धर्म संघाय
नमो मैत्री सर्व धर्म संघाय
सत्य धर्म र गुरुको अनुशरण गर्दै वर्तमान यो समयमा यहाँ उपस्थित–अनुपस्थित समस्त आत्माहरुलाई मैत्री मंगल गर्दै, लोक कल्यण एवं प्राणीधानको यस महा मैत्री मार्गमा आत्मा, शरीर, वचन र गुरुको साक्षी भई शास्वत धर्मको उद्धोष गरि रहेको छु । शास्वत सास भएको अजर, अमर, अविनाशि तत्वलाई बोध गर्नको निमित्त चित्तमा मात्र एकसुर धर्मलाई लिएर जीवन चर्या गर्नु पर्दछ । धर्म शब्द पूर्णतया आफैमा पर्याप्त छैन, कसरि धर्म मात्र एउटा शब्दमा अटाउन सक्छ ? जुन धर्म तत्वमा समस्त लोकहरु अडेको छ । धर्म कुनै बुझ्ने तत्व नभएर बोध गर्ने सत्य हो । मनुष्यहरु विचमा मात्र नभई, चराचर जगत प्राणी एवम् वनस्पति सम्म समागममा रहि दया, करुणा, प्रेम र मैत्री भाव गर्न सके, मैत्री भावको रस सेवन गर्न सके, अपूर्व मैत्री भावमा जिवन चर्या गर्न सकिन्छ । फलस्वरुप जीवन उपरान्त मुक्ति र मोक्ष प्राप्ती हुँनेछ । धर्मको नममा प्राणी हत्या, ऋद्धि–चमत्कारि देखाउनु, तन्त्र–मन्त्र गर्नु मात्र क्षणिक स्वार्थ पूर्तिको बाटो हो । धर्म मात्र त्यो हो, जसले प्राणीलाई भेदभाव रहित कर्म अनुरुप मुक्ति र मोक्षको मार्ग प्रदान गर्छ । परापूर्व कालदेखि लोकमा मनुष्यहरु भव सागरमा रूमलिएर तत्वहिन वस्तु र मार्गमा तत्वरुपी मनुष्य चोला लिएर पनि कल्पौंदेखि जान–अन्जानमा भौतारी रहेका छन् । किनकी पुण्यवान आत्माहरु जो कि शरणमा रहि सत्य मार्गको अनुसरण गरिरहेका छन् । एवम् गुरु स्वयम् पनि पूर्ववत हजारौ बुद्धहरु भन्दा उच्च गुरुहरुको धर्म शासनमा रहि आएको छ । भावि दिनहरुमा गुरु र धर्मको दर्शन गराउदै जाने नै छु र सदा गराई रहेको छु । असंख्य भाव सागरमा रुमलिएर तृष्णा वस संञ्चित गरेको कर्महरुको निवारण गर्नको निमित्त धर्मको शासनमा रहि, सुद्ध चित्तको भावना गर्दै, अखण्ड रुपले किञ्चित पनि विमुख नभई गुरुमार्गमा लागी पर्नु पर्दछ । म र मेरो भन्ने लोभ र अहंकार निभाउने ममतालाई त्यागेर सर्वप्रणी लोकको निमित्त अनाश्रव भावना गर्दै जिवन यापन गरेमा मात्र मुनुष्य जिवन सफल हुनेछ । अन्ततः लोकमा आउनुको उद्वेश्य के हो ? खोज कुन तत्वको हो ? सम्पूर्ण अस्तित्व लगायत अफु स्वयम् प्रतिको दायित्व र धर्म के हो ? आत्मा परमात्मा विचको सेतुहरु के हुन ? यस्ता असिम र सुख क्षणको अन्तर खोजमा जिवनको कालचक्र व्यतित गर्नु पर्दछ, ना कि क्षणिक विलासीता र भौतिक वन्धनहरु मात्र, अन्ततः भेदभाव रहित एक प्राणी, एक जगत, एक भाव, धर्म, एवम् मैत्री भाव स्थापित गर्दै, लोकलाई धर्म ध्वनिमा अल्पित गर्न र विश्वभरिका असंख्य व्याकुल मानवहरुलाई मैत्री रसले तृप्त गराउदै मार्ग दर्शन गराउन आउने समयमा गुरु भ्रमण हुने नै छ । गुरु सत्य छ, किनकि गुरु धर्ममा छ । मात्र गल्ती एउटै भौतिक संसारमा गुरुबाट धर्मको शासन विस्तार भएको छ । जे छ, सत्य छ ।
सर्व मैत्री मंगलम् अस्तु, तथस्तु ।।
Video
